Lieropsche Heide

Wandeling van 4,7 km
Export: gpx
Foto’s en clickable map: onder de tekst

Vroeg in de morgen reed ik naar boscafé Pastoorke van Moorsel voor een korte wandeling over de Lieropsche Heide, een gebied waar ik al vaker ben geweest. Via het Onderduikerskamp liep ik naar de vogelkijkhut aan het Beuven en daarna keerde ik terug naar de auto. Een korte maar mooie wandeling van 4,7 kilometer.

De Strabrechtse Heide is een natuurgebied van ca. 1500 hectare, gelegen tussen Lierop, Mierlo en Heeze. Het in de gemeente Someren gelegen deel heet de Lieropsche Heide. Prachtige bossen hier met brede paden en een stuifzandgebied dat is ontstaan na herstelwerkzaamheden van de grote brand die hier in juli 2010 heeft gewoed – het blussen duurde dagen. Met wat hulp van gericht beheer en diverse maatregelen is het inmiddels uitgegroeid tot een flink stuifzandgebied. In juni 2016 trok er overigens ook nog een zware hagelstorm over het gebied. Bomen waaiden om, takken en boomkruinen braken af, basten van bomen raakten ernstig beschadigd.

Vanuit Pastoorke van Moorsel volg ik de bordjes van de Onderduikersroute. Dit is een route van 8,5 kilometer die ik onlangs ook een keer liep; aanrader! Zie deze pdf. Die route gaat ook door de kern van Lierop.

Het stuk bos waardoor ik nu loop, vermijd ik overigens liever op hele drukke dagen. Mountainbikers maken met een flinke vaart gebruik van dezelfde paden. Het zou fijn zijn als ze in de toekomst een eigen trail hebben, dwars door de bossen.

De ochtendzon schijnt prachtig door de bomen en na ongeveer anderhalve kilometer lopen ben ik ter plaatse: onderduikerskamp Dennenlust. Ik was hier voor het eerst in september 2014, toen ik voor het Eindhovens Dagblad met een gids en enkele geïnteresseerden naar het onderduikerskamp liep. Het artikel is hier te lezen. Ik ben er erna nog enkele malen geweest vanwege de prachtige natuur. In de zomer van 2020 schreef ik er een stuk over op mijn website; ik maakte een fietstocht langs oorlogsherinneringen in de regio. Ik schreef onder meer: “Het onderduikerskamp Dennenlust werd in 1943 gebouwd om onderdak te bieden aan Haagse studenten die tijdens de Tweede Wereldoorlog gezocht werden door de Duitsers; er woonden ook geallieerde piloten. In 1945 is het onderduikerskamp door brand verwoest. Het oventje en de betonnen keukenvloer zijn nog overgebleven uit die tijd en het is bijzonder om de restanten nog steeds te kunnen zien. Vrijwilligers hebben in 2013 de belevingswaarde teruggebracht door met houten paaltjes de woning en diverse bijgebouwen te markeren.” Ik ben hier ook wel eens geweest met mijn kinderen: een leuke speelplek.

Vanaf hier verlaat ik de officiële Onderduikersroute. Dwars door het bos loop ik in de richting van het Beuven, het grootste heideven van Nederland. Ik moet weer anderhalve kilometer lopen voor mijn volgende bestemming, de vogelkijkhut ‘Laot Ut Zo’. Bij het ven aangekomen zie ik overigens eerst een houten wand met kijkgaten – het vogelkijkscherm lijkt hier vrij recent te zijn neergezet. Tweehonderd meter verder naar het oosten bereik ik, via een knuppelbruggetje, de vogelkijkhut. Een mooie, rustige plek – er zit op dit vroege uur één man met een camera, enkele dagen eerder heb ik hier wat meer mensen zien zitten. Er zaten toen wilde zwanen. Het Beuven is enorm vogelrijk en de kijkhut is daarom populair. De boomvalk, grote zilverreiger, blauwborst, dodaars, reigers – er zitten veel verschillende soorten hier en met name de trekperiode schijnt bijzonder te zijn. Hier de observaties op waarneming.nl en hier een leuke website van een vaste bezoeker van de hut. Een fijne plek!

Het is iets meer dan anderhalve kilometer lopen naar de auto, bij boscafé Pastoorke van Moorsel. Deze plek wil ik van harte aanbevelen. In deze coronatijd staat er in weekenden een tentje buiten met een summier aanbod, maar als straks alles weer open is kun je binnen genieten van een lunch of diverse speciaalbieren. En dat allemaal op een hele mooie plek, in het gehucht Moorsel. Ik sprak ooit een jonge serveerster die hier opgroeide en dat moet heerlijk zijn geweest, veronderstelde ik. Ze beaamde het direct. Ze kende de prachtige omgeving op haar duimpje, speelde dagelijks op de heide.

Ik ga de wandeling nog eens lopen in de droge maand augustus, als de heide volop in bloei staat.

Hieronder tien foto’s en een plattegrond van de route. Download de gpx-file hierboven om de route in te laden op je smartphone, smartwatch, wandelnavigatie of in een van de vele sites die hiervoor bedoeld zijn. Zelf gebruik ik de app Topo GPS op mijn iPhone.

Foto’s alleen gebruiken na toestemming en altijd met vermelding van de fotograaf; Perry Vermeulen. Wil je een exemplaar bemachtigen, neem contact met me op. Ik heb alle beelden in het formaat 4032×3024.