Rond het Keelven
Wandeling van 7,3 km
Export: gpx
Foto’s en clickable map: onder de tekst
De ANWB heeft een rondje van ruim 7 kilometer uitgezet op de Somerense Heide, een gebied ten zuiden van de Strabrechtse Heide. Een mooi natuurgebied met diverse vennen en de grootste heet het Keelven. Ik was onlangs in de buurt voor een mooie wandeling in de Lange Bleek en de Herbertusbossen, met onder meer het Bultven. De kilometers die ik daar maakte, waren op het grondgebied van de gemeente Heeze-Leende. Vandaag ben ik in Someren. En de kleine is mee, mijn zoontje van 5. Mooi dat hij inmiddels ruim 7 kilometer mee kan lopen.
Op de site van het IVN:
Het gebied heeft een fraai vennenlandschap. De vennen zijn ontstaan door het uitwaaien van het zand. In de vennen blijft het water staan dankzij de ondoorlaatbare laag in de ondergrond. De vennen worden uitsluiten gevoed door regenwater. Vanaf 1930 is het heidegebied ontgonnen en is eren productiebos van gemaakt met voornamelijk aanplant van Grove Den. Aangezien de hoofdfunctie voor de houtproductie (voormalige mijnbouw) verdween en de kwaliteit van het hout matig is, is in 1998 gestart met natuurontwikkelingsproject “Keelven en omgeving”. Uitgangspunt was het recreatief aantrekkelijker maken en het herstellen van het heidelandschap. Om dit te bereiken is 15 ha slecht groeiend naaldhout geveld en zijn enkele kleinere vennen uitgebaggerd.
Anno 2021 is de Somerense Heide een mooie recreatief gebied met gemengde bossen, heide en diverse vennen. De Heihorsten, zo heet het hier, ontdek ik als wat speur op het internet.
De zon schijnt en als we de parkeerplaats aan de Bosrandweg oprijden, zien we dat we vandaag niet de enige zijn. Boscafé De Soete Inval is gesloten in verband met corona; buiten staat een takeaway voor na de wandeling. Eerst maar eens kilometers maken! Je vindt als altijd de gpx-track hierboven, maar die hoef je eigenlijk niet te gebruiken. Volg de bordjes van de Keelven-route.
We beginnen over een breed bospad, met aan de rechterhand onder meer een groot recreatief grasveld. Na iets minder dan een kilometer zijn we bij het eerste ven van vandaag. Het water kleurt blauwgroen; de foto die ik hier maak vind je boven deze tekst. We slaan linksaf en komen dan op wat meer slingerende paden. Als we even op een bankje zitten, komen er twee paarden voorbij. De ruiters laten ze flink rennen.
Niet veel later is er een tweede ven en na een klaphekje ook een derde. Als we hier omheen lopen, stuiten we in de bossen op een groepje Schotse hooglanders. We lopen naar de grazers toe voor een paar foto’s, maar komen natuurlijk niet te dichtbij. Zeker met kalfjes erbij, is het gedrag van de volwassenen onvoorspelbaar. Inmiddels hebben we drie kilometer in de benen.
Het is nog twee kilometer lopen naar het grote Keelven en dit stuk gaat over vrij rechte paden. We zien vooral eiken, berken en dennen. Hier en daar liggen er nog flinke regenplassen op de paden; het perspectief ziet er voor wandelaars gelukkig beter uit, met veel zon de komende tijd.
Het Keelven is natuurlijk prachtig, we zijn hier al vaker geweest. Was het in de kilometers die achter ons liggen nog vrij rustig, hier zien we behoorlijk wat recreanten. Er wordt gewandeld en gespeeld en op de picknickbankjes zie ik mensen eten en drinken. Gelukkig lopen we ook langs een bankje dat nog niet bezet is. Even uitrusten en genieten van het uitzicht.
Bij de jaarwisseling van 2018/19 is de vogelkijkhut vernield door vuurwerk, walgelijk natuurlijk. Ik zie online dat er geld is opgehaald voor de nieuwe kijkhut en dat er een ontwerpwedstrijd is geweest op de nabije middelbare school. Deze route gaat niet langs de locatie van de kijkhut en ik weet eerlijk gezegd niet of het al is opgeleverd – er staat niets over op het internet.
We blijven het pad langs het ven vervolgens volgen en slaan dan weer rechtsaf het bos in voor het laatste deel van de route. Hier heeft het IVN verschillende bordjes geplaats over de flora en fauna; leuk, de informatie. De mierenhoop die hier in het verleden lag en waar ook een bordje bij is geplaatst, is er nu helaas niet meer.
We lopen even langs enkele holes van Golfbaan De Swinkelsche, die maar boffen met zo’n prachtige locatie. Daarna gaan we via enkele kronkelende paadjes terug naar het grote grasveld bij de parkeerplaats. Na iets meer dan 7 kilometer zit de wandeling erop.
Een mooi gebied waarvan we genoten hebben! De vennen zijn fotogeniek, een ontmoeting met Schotse hooglanders is altijd leuk en het was heerlijk wandelen met het zonnetje dat zorgde voor mooi licht.
Hieronder tien foto’s en een plattegrond van de route. Download de gpx-file hierboven om de route in te laden op je smartphone, smartwatch, wandelnavigatie of in een van de vele sites die hiervoor bedoeld zijn. Zelf gebruik ik de app Topo GPS op mijn iPhone.
Foto’s alleen gebruiken na toestemming en altijd met vermelding van de fotograaf; Perry Vermeulen. Wil je een exemplaar bemachtigen, neem contact met me op. Ik heb alle beelden in het formaat 4032×3024.